رمضان و انتظار

ندیدمت که بگویم چقدر زیبایی
نیامدی که ببینم شبیه دریایی
ببین دوباره غروب است و جاده آماده
بنا به گفته مردم غروب می آیی
شکوه آمدنت را ببخش به چشمانم
.

بیا الهه غربت سوار صحرایی...

........................

کاش در این رمضان لایق دیدار شوم
سحری با لطف نظر تو بیدار شوم
کاش منت بزاری به سرم مهدی جان
تا که همسفره تو لحظه افطار شویم...

دعای سحر و افطارمان باشد
اللهم عجل لولیک فرج

آمد رمضان

آمد رمضان و التهابی است بر لب
هر  لحظه مرا حسرت آبی است به لب
با شوق لب تو ربنا میخوانم
هر بوسه به پای تو
دعای مستجابی است به لب
الهم عجل الولیک الفرج

تنها عشق خداست...

آموخته ام که خدا عشقه
و تنها عشق خداست
.
.
آموخته ام وقتی ناامید میشوم
خدا با تمام عظمتش
عاشقانه انتظار میکشد تا دوباره به رحمتش امیدوار شوم
آموخته ام اگر تا کنون به آنچه که میخواستم نرسیدم
خدا برایم بهترش رو اماده کرده
.
.

آموخته ام که زندگی سخت است
ولی من از او سخت ترم
.
چون خدا را دارم

................................

"آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟؟"

خدانگهدارت

هنوز دلخوشم به
"خدا نگهدارت"
.
.

اگر نمیخواستی برگردی
اصراری نبود
که خدا مرا نگه دارد

آخرین دیدارمان...

و بعد از آخرین دیدارمان
.
.
 تو نیز یادش داری؟
تنها من ماندم و فانوسی از خاطره ها در کنج پنجره اتاق
هر لحظه دود میکند و میسوزد
و میسوازند تا اندکی گرم شود
این روزها تمامم میلرزد از این همه نبودنت

انتظار...

انتظار
.
. چه واژه ی غریبه ...
از حرف حرفش غصه میچکد
اما ... نه...
گاهی چقدر شیرین است این واژه
و چقدر زیبا آن را می کشی...

نگران دلتنگی هایم نباش...

نگران دلتنگی هایم نباش
.
.
اینجا اگر سیل هم بیاید هیچ سکوتی شکسته نمیشود
و هیچ بغضی در فریاد نمیشکند

.
اینجا به ظاهر آرام است
و هیچ تلاطمی رودخانه را به هم نمی ریزد
و هیچ صدای گوشها را نمی آزارد

.
پس بیا و کنارم بنشین
بی آنکه نگران دلتنگی باشی

دستان ما کنار هم

چه ستی میشود دستان ما کنار هم
.
.
بی شک هیچ طراحی
تا امروز چنین ستی را با هم جور نکرده است.